ΕΠΙΛΗΨΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ
Οι επιληπτικές κρίσεις ( ΕΚ ) χαρακτηρίζονται από διαταραχές της συ-
νειδησης και της συμπεριφοράς σε συνδυασμό με απροαιρετη κινητική δρα-
στηριοτητα. Μπορούν να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε ζώο, χωρίς να υπα-
ρχει κάποια ένδειξη η κάποιο αίτιο.
Τις περισσότερες φορές επειδή οι ΕΚ παρατηρούνται μόνον από τον ιδιο-
κτητη και όχι από τον ίδιο τον κτηνίατρο παρουσιάζουν πρόβλημα στην ταξι-
νομηση τους αλλά και στην θεραπευτική αντιμετώπιση. Δεδομένου ότι και οι
κτηνίατροι δεν μπορούν να κάνουνε πάντοτε τις ειδικές για το νευρικό συστη-
μα διαγνωστικές εξετάσεις δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι δεν μπορούν
πάντοτε οι ΕΚ να ταξινομηθούν.
Το ζώο εμφανίζει επιληψία όταν πάσχει από κάποια χρόνια εγκεφαλο-
παθεια που χαρακτηρίζεται από την περιοδική εμφάνιση ΕΚ. Τα στάδια των
ΕΚ είναι τέσσερα ( πρόδρομο, αύρα, κύριο και μετεπιληπτικο ).
Το πρόδρομο στάδιο προηγείται της επιληπτικής δραστηριότητας και χα-
ρακτηριζεται από μεταβολές της συμπεριφοράς του ζώου ( ανησυχία, κλαψου-
ρισμα, απομόνωση ).
Η αύρα είναι η έναρξη της ΕΚ που διαρκεί από λίγα λεπτά μέχρι και ωρ-
ες. Χαρακτηρίζεται από συμπτώματα του αυτόνομου νευρικού συστήματος, ο-
πως σιαλόρροια, ούρηση και εμετούς αλλά και διαταραχές της συμπεριφοράς.
Το κύριο στάδιο χαρακτηρίζεται από απροαιρετες κινήσεις και μεταβο-
λες του μυϊκού τόνου ενώ το μετεπιληπτικο στάδιο χαρακτηρίζεται από δια-
ταραχές συμπεριφοράς, απροαιρετη ούρηση και αφόδευση, αποπροσανατολι-
σμο και νευρικά συμπτώματα.
Στην κτηνιατρική κλινική πράξη οι πλέον συχνές ΕΚ είναι αυτές που χα-
ρακτηριζονται από διαταραχές της συνείδησης σε συνδυασμό με την εμφάνιση
μυϊκών σπασμών. Συνήθως πρόκειται για ιδιοπαθείς επιληψίες όπου δεν υπα-
ρχει οργανική εγκεφαλοπαθεια και η αιτιολογία είναι πιθανόν να είναι κληρο-
νομική. Λιγότερο συχνές ΕΚ είναι αυτές που μπορεί να οφείλονται σε παλιές
κρανιοεγκεφαλικες κακώσεις, εγκεφαλίτιδες και υποξια εγκεφάλου ύστερα από
χορήγηση γενικής αναισθησίας. Στις ΕΚ που οφείλονται σε μεταβολικά
νοσήματα ( όπως η υπογλυκαιμία η η υπασβεστιαιμια ) μετα την κατάλληλη θε-
ραπεια έχουμε γρήγορη αποκασταση της εγκεφαλικής λειτουργίας.
Υποψία ιδιοπαθούς επιληψίας γεννάται κυρίως όταν ο σκύλος είναι με-
ταξυ 1 – 5 ετών, ανήκει σε μεγαλόσωμη φυλή και το χρονικό διάστημα που
μεσολάβησε ανάμεσα στις δυο πρώτες κρίσεις είναι μεγαλύτερο των 4 εβδο-
μαδων. Σαν πρώτο αντιεπιληπτικο φάρμακο θεωρείται η φαινοβαρβιταλη
επειδή είναι καλά ανεκτή από τον σκύλο και έχει μικρό κόστος αγοράς. Χορη-
γειται 2 φορές την ημέρα και ενδέχεται να διαρκέσει η χορήγηση της για πάντα.