ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΑ ΖΩΑ

 

Ο σακχαρώδης διαβήτης ( ΣΔ ) είναι το κλινικό σύνδρομο που οφείλεται

είτε σε έλλειψη ινσουλίνης λόγω μείωσης η παύσης παραγωγής (σακχαρώδης

διαβήτης τύπου 1 ) είτε σε αδυναμία αποτρεψης της υπεργλυκαιμιας  από την

παραγόμενη ενδογενή ινσουλίνη ( σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 ). Τέλος ο

σακχαρώδης διαβήτης τύπου 3 εμφανίζεται σαν επιπλοκή διάφορων νοσημα-

των η ύστερα από την χορήγηση διάφορων φαρμάκων.

Στον σκύλο παρουσιάζεται κυρίως ο ΣΔ τύπου 1 , ενώ αντίθετα στις πε-

ρισσοτερες γάτες ο ΣΔ είναι τύπου 2.

Στα κατοικίδια ζώα η έκκριση ινσουλίνης από το πάγκρεας προκαλείται

από την αυξημένη συγκέντρωση γλυκόζης στο αίμα, μετά από την πέψη της

τροφής. Ο ρόλος της είναι η εναπόθεση των αμινοξέων και της γλυκόζης

στα κύτταρα έτσι ώστε να παραμένει σταθερό το επίπεδο της γλυκόζης στο

αίμα. Έτσι λοιπόν στον ΣΔ τύπου 1 που έχουμε έλλειψη παραγωγής ινσου-

λινης αυτή πρέπει να χορηγείται εξωγενως.Στον ΣΔ τύπου 2 υπάρχουνε

παθολογικές καταστάσεις που προκαλούν αντίσταση στην ινσουλίνη (παχυσαρκία,

αμυλοειδωση παγκρέατος ). Βέβαια σταδιακά και μέσα σε ελα-

χιστο χρονικό διάστημα ( περίπου 3 μήνες ) μετατρέπεται και αυτός ο τυ-

πος ΣΔ σε ινσουλινοεξαρτωμενο.

Η πολυουρία και η πολυδιψία είναι τα τυπικά συμπτώματα των διαβητι-

κων ζωών. Η απώλεια του σωματικού βάρους παρατηρείται κυρίως στον

σκύλο γιατί στην γάτα η παχυσαρκία είναι εκείνη που προδιαθέτει στην

εμφάνιση του ΣΔ. Στον σκύλο παρατηρείται επίσης καταρράκτης, πολυφαγία,

και λοιμώξεις του ουροποιητικού. Στην γάτα θα παρατηρήσουμε πολυφαγία,

διαταραχές στην βάδιση και γασρεντερικες διαταραχές. Είναι πολύ σημαντι-

κο για τους ιδιοκτήτες η παρατήρηση των παραπάνω συμπτωμάτων να τους

οδηγήσει στον κτηνίατρο. Η όσο δυνατό άμεση διάγνωση και αντιμετωση της

νόσου είναι σημαντική για την περαιτέρω εξέλιξη της. Δεν πρέπει να ξεχνα-

με ότι ο ΣΔ είναι πολυσυστηματικη νόσος.

Η διάγνωση της νόσου στηρίζεται στην διαπίστωση των τυπικών συμπτω-

ματων σε συνδυασμό με την υπεργλυκαιμια σε νηστικό ζώο.

Η θεραπεία του ΣΔ τύπου 1 γίνεται με την χορήγηση ινσουλίνης. Στην Ελ-

λαδα κυκλοφορεί από την εταιρεία INTERVET-SCHERING PLOUGH το σκεύασμα

CANINSULIN για σκύλους και γάτες. Χορηγείται με υποδόρια ενε-

ση και έτσι εύκολα μπορούν να εκπαιδευτούν οι ιδιοκτήτες. Επίσης οι ιδιοκτη-

τες θα πρέπει να παρατηρούν τυχόν μεταβολές στην όρεξη και συμπεριφορά του

ζώου και να παρακολουθούν την συγκέντρωση  της γλυκόζης και των κε-

τονικών σωμάτων στα ούρα. Η συγκέντρωση γίνεται στον μεν σκύλο με ένα

μεταλλικό σκεύος και στην γάτα την τοποθέτηση άμμου στον ουροσυλλεκτη.

Το πρώτο διάστημα η καθημερινή παρακολούθηση του επιπέδου της γλυκόζης

είναι απαραίτητη γιατί είναι δυνατό να χρειάζεται τροποποίηση της δόσης.

Σημαντικά είναι επίσης και τα διαιτητικά μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται.

Στα μεν παχύσαρκα ζώα πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα για μείωση βάρους μέσα

σε 2 – 4 μήνες με ειδική διατροφή στα δε ζώα με κακή θρεπτική κατά-

σταση στην αρχή χορηγούνται υψιθερμιδικα σιτηρέσια μέχρι την αποκαταστα-

ση του ιδανικού  βάρους.

Στην θεραπεία του ΣΔ τύπου 2 στόχος είναι η μείωση της παραγωγής

γλυκόζης από το ήπαρ και της απορρόφησης της από τον πεπτικό σωλήνα.

Η επίτευξη του στόχου αυτού γίνεται με σωστή διατροφή, άσκηση και φαρμα-

κευτικη αγωγή. Οι γάτες χρειάζονται λίγους υδατάνθρακες και πολλές πρω-

τεινες ενώ οι σκύλοι χαμηλά λιπίδια και πολλές φυτικές ίνες. Η άσκηση πρε-

πει να είναι καθημερινή και σταθερή. Οι ιδιοκτήτες πρέπει να βγάζουν τους

σκυλούς σε περίπατο καθημερινά χωρίς όμως να καταπονούν το ζώο με εν-

τονη άσκηση. Τέλος η χορήγηση αντιδιαβητικών φαρμάκων είναι αρκετά εξα-

τομικευμενη και πρέπει να λαμβάνατε υπόψη αν ο ΣΔ μπορεί να ελεγχθεί με

αυτά η όχι.

Ο μήνας Νοέμβριος είναι μήνας κατά του σακχαρώδη διαβήτη. Δεν πρέπει

ποτέ να ξεχνάμε ότι πάντοτε η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία. Στην γα-

τα ο έλεγχος της παχυσαρκίας μπορεί να βοηθήσει τα μέγιστα στην πρόληψη

στο ΣΔ. Η πρόληψη και θεραπεία κάποιου υποκείμενου νοσήματος επίσης

μπορεί να οδηγήσει σε αποφυγή ΣΔ.

Η παρατηρητικότητα των ιδιοκτητών αλλά και η συχνή επικοινωνία με τον

κτηνίατρο για την διαχείριση της διατροφής και της θεραπείας μπορεί να δω-

σει σε ένα διαβητικό ζώο μια ποιότητα ζωής για το υπόλοιπο της ζωής του.