ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ

 

Ερχόμενος και σήμερα στο ιατρείο και ξαναπερνώντας από την κεντρική

πλατεία τα ξανασυνάντησα. Άλλα κυνηγώντας και γαβγίζοντας το αστικό λε-

ωφορειο, άλλα ξαπλωμένα στα σκαλιά του δικαστικού και άλλα περιμένοντας

( ποιος ξέρει τι ) κουνώντας χαρούμενα την ουρά τους.

Μόνιμοι κάτοικοι της πόλης αλλά δυστυχώς χωρίς δικαίωμα ΨΗΦΟΥ. 

Έτσι δεν έχουν κανένα δικαίωμα αλλά έχουν πάρα πολλές υποχρεώσεις.

Να μην λερώνουν το πράσινο, να μην κοιμούνται οπουδήποτε , να μην γαυ-

γιζουν σε ώρες κοινής ησυχίας, να μην παραβιάζουν τον σηματοδότη και

προκαλούν την αγανάκτηση κάποιου πολιτισμένου συμπολίτη.

Δεν μπορούν όμως να επισκεφθούν το κοινωνικό παντοπωλείο για την

σίτιση τους (καθότι μπορούν να θεωρηθούν άποροι ), δεν μπορούν να επι-

σκεφθούν τον κτηνίατρο τους και βέβαια δεν μπορούν να έχουν την γωνιά

τους για ξεκούραση.

Αδέσποτα σκυλάκια που αγοράστηκαν για το χατίρι κάποιου παιδιού

και βρέθηκαν στον δρόμο γιατί λέρωναν το ακριβό μας περσικό χαλί, κου-

ταβια από ανεπιθύμητες γέννες, χαμένα που ακόμα ψάχνουν το αφεντικό

τους.

Στην πόλη μας λειτουργεί ( και πολύ καλά κάνει ) Δημοτικό Κυνοκο-

μειο. Μαζεύει τα αδέσποτα και τα στειρώνει. Τα αποπαρασιτωνει, τα εμβο-

λιάζει, τα ελέγχει για λεϊσμανίαση αλλά μετά από ένα χρονικό διάστημα τα

ζώα που δεν υιοθετούνται αφήνονται ελεύθερα. Και μετά; Δεν πρέπει κάθε

3 μήνες να πάρουνε χάπι για εσωτερική αποπαρασιτωση; Δεν πρέπει να ξα-

ναεμβολιαστουν; Δεν πρέπει να προστατευτούν από εξωπαρασιτα; Δεν πρε-

πει να ελεγχθούν ξανά για αιμοπαρασιτωσεις; Δεν πρέπει λόγω της στειρω-

σης να έχουν σωστή διατροφή; Όλα τους είναι παχύσαρκα επειδή ο καθένας

μας θεωρεί υποχρέωση να πετάξει το υπόλοιπο της τυρόπιτας.

Η ευθύνη όλων μας είναι μεγάλη. Πολίτες < φιλόζωοι > που εγκαταλει-

πουν τα σκυλάκια τους. Τι κάνει αλήθεια το κράτος με τoν έλεγχο της ηλε-

κτρονικης σήμανσης;

Δημοτική αρχή που θεωρεί ότι το χρέος της τελειώνει με την στείρωση.

Σύλλογοι και κάθε λογής οργανώσεις. Έχετε δει ποτέ κάποια παρεμβα-

ση ακόμα και τώρα σε προεκλογική περίοδο; Δεν εξαιρώ και τον Κτηνιατρικό

σύλλογο.

Τον μόνο συμπολίτη μας που θα ήθελα να επαινέσω δημόσια για το εν-

διαφερον του για τα αδέσποτα και τα προβλήματα τους είναι ο δημοσιογράφος

της εφημερίδας  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ κ. Μπεκιαροπουλος. Λόγος μεστός και καυστι-

κος για τα προβλήματα τους. Μπράβο του!